رب کیناں نوں لبئیا

رَبّ اِک گونجل دار بُجارت تے رَبّ اِک گورکھ دہندہ
تے کھولن لگیاں پیچ اِس دے کافر ہو جائے بندہ
کافر ہونوں ڈر کے جیویں کھوجوں مُول نا کھونجیں
لائی لگ مومن دے کولوں کھوجی کافر چنگا
تیری کھوج وچ عقل دے کھنب چڑھ گئے
تیری پال اِچ تھوتھا ہلال ہویا
لکھاں اُنگلاں گونجلاں کھول تھکیاں
پر تیری زلف دا سیدا نہ وال ہویا
کیکی بج گئی سنکھاں دی رو رو کے
پٹ پٹ کے چوڑھ کیال ہویا
چیخ چیخ کے قلم دی چیر پاٹی
اجے حل نا تیرا سوال ہویا
تیرے ہجر وچ کِسے نے کن پاڑے
آتے کسے نے لٹاں ودھیاں نے
بوہے مار کے کسے نے چلے کٹے
تے کسے رڑے تے راتاں لنگائیاں نے
کوئی لمکیا کھوہ دے وچ پوٹھا
آتے کسے نے تونیاں تائیاں نے
تیرے عاشقاں لکھاں جتن کیتے
پر توں مُنہ توں زلفاں نا چایاں نے
کسے چھناں بنایا جے کھوپڑی دا
توں بولیا ں نال چھوائیاں ناں
کسے دل دا رنگلا پلنگ ڈائیا
تیرے ناز نوں نیندراں آیاں ناں
کسے جوتیاں سیتیاں چم دیاں
تیری بے پروائی نے پائیاں ناں
رگڑ رگڑ کے متھے چٹاک پئے گئے
آجے رحمتاں تیریاں چھائیاں ناں
مار سوٹیا تیریاں روسیاں نیں
تے پھوک سوٹیا تیریاں بے پروائیاں نیں
لے کے جان آجے نا کونڈھ چاویں
ہورے ہور کی اے مُنہ وکھائی تیری

غلطیاں دی مافی

 

محمد ظہیرصاحب !
بہت عمدہ کلام،بیک وقت شاہانہ ،بیک وقت گدایانہ۔۔۔۔سبحان اللہ والحمدللہ ولاالہ الااللہ واللہ اکبر،اللہ اکبر ، اللہ اکبر!