خوشبختاں نوں محبوباں دے دیدار کرائے جاندے نیں

ہنجواں دے ہار جدائی وچ دن رات بنائے جاندے نیں
خوش بختاں نوں محبوباں دے دیدار کرائے جاندے نیں

کعبے دا دوارا کی آکھاں، روضے دا نظارہ آکھاں
اُتھے درد سنائے جاندے نیں، ایتھے درد ونڈائے جاندے نیں

کئی عمر گذارن جاگدیاں، رکھ آساں یار دی دید دیاں
سُفنے وچ کئیاں دے آ کے، سُتے لیکھ جگائے جاندے نیں

اک وار فرشتے روضے تے آندے تے فِر نہ آندے نیں
سرکار دے امتی نیں جیہڑے ، مُڑ مُڑ کے بلائے جاندے نیں

اک جھلک جوویکھی یوسف دی ہتھ کٹ لئےعورتاں مصردیاں
ایتھے بِن ڈِٹھیاں اوہدے نام اُتوں، لکھا سیس کٹائے جاندے نیں

ایہہ عشق ظہوری کئیاں نوں مرنے توں پہلاں مرن مار دیندا
سِر رکھ نیزے دے اُتے، قرآن سنائے جاندے نیں

(الحاج محمد علی ظہوری )​

 

جزاک اللہ